Przed
wybielaniem
Jaki
odcień mają moje zęby?
Jakie
czynniki mają wpływ na kolor zębów?
Czy
wybielać zęby?
Jaki
odcień mają moje zęby?
Stomatologia nie zna
jednego standardowego systemu oceny i określania
koloru zębów.
Według badań naturalna,
prawidłowa barwa zębów waha się od
białej
poprzez szaroniebieską do żółtawo-kremowej. Zależne to jest
od stopnia
mineralizacji tkanek twardych zęba. Zęby ze szkliwem
żółtawym są
odporne na próchnicę o wiele bardziej niż szkliwo
zębów białych.
Również szkliwo zębów mlecznych, o barwie
szaroniebieskiej jest bardzo
podatne na próchnicę.
Nie ma też precyzyjnej odpowiedzi na pytanie, jaką biel
zębów można
osiągnąć, ponieważ wszystko zależy od indywidualnej sytuacji danej
osoby. Jednakże popularnym punktem odniesienia jest skala odcieni.
Według jednej ze znanych skal odcieni, kolor zębów można
podzielić na 4 główne grupy odcieni:
- A (rudawo-brązowy)
- B
(rudawo-żółty)
- C (szary)
- D (rudawo-szary)
W ramach każdej grupy
wyróżnia się różne poziomy
ciemnych odcieni,
czego efektem jest paleta na tyle wyczerpująca, że prawie każdy
odnajdzie w nim swój własny kolor zębów.
Korzystając z takiej
skali można przyporządkować swój obecny kolor
zębów do odpowiedniego koloru na wykresie. Zapewni to punkt
wyjścia do
określenia jaki stopień chcemy uzyskać po wybielaniu.
Jakie
czynniki mają wpływ na kolor zębów?
Niektórzy od
urodzenia mają zęby bardziej żółte niż inni. Inni z
kolei mają zęby, które żółkną wraz z wiekiem.
Istnieje również wiele
czynników, które mogą mieć wpływ na
Twój naturalny kolor zębów.
Przyczyny przebarwień mogą być następujące:
Przyczyny
ogólne:
- Przebarwienia
tetracyklinowe, powstają po zadziałaniu antybiotyków
z tej grupy na zawiązki zębów mlecznych lub stałych.
Objawiają się w
postaci żółtych, żółto-brązowych, brązowych lub
szarych plam na zębach
dzieci, u których stosowano taką kurację w pierwszych
siedmiu latach
życia lub których matkom podawano te leki w okresie ciąży.
Mechanizm
powstawania tego typu przebarwień polega prawdopodobnie na łączeniu
cząsteczki tetracykliny z wapniem i odkładaniem takiego kompleksu
głównie w zębinie. Są to przebarwienia trudne do wybielenia.
- Fluoroza - jest
chorobą zębów związaną z nadmierną podażą fluoru w
organizmie, podczas tworzenia szkliwa i mineralizacji zębów.
Stężenie
fluoru przekraczając 1,5 mg/litr powoduje początkowo utratę połysku i
przeźroczystości szkliwa. Następnym etapem fluorozy jest powstawanie na
powierzchni szkliwa kredowobiałych, a następnie brunatnych plam.
- Niedostateczna
higiena, dieta, używki.
Zaniedbania w codziennej higienie jamy ustnej, palenie
papierosów,
picie dużych ilości kawy, gorzkiej herbaty oraz spożywanie
pokarmów
np.: pomidorów, ziemniaków. Zła higiena jamy
ustnej powoduje również
powstawanie płytki nazębnej, która sama w sobie bezbarwna
ułatwia
reakcje pomiędzy substancjami chemicznymi, których produkty
są widoczne
na powierzchni zębów. Jest to grupa przebarwień dość łatwo
ulegająca
wybieleniu.
- Przebarwienie związane
z wiekiem.
Ciemniejszy kolor zębów
związany z wiekiem pacjentów jest wynikiem przebarwień
zewnętrznych
oraz cieńszego i bardziej przeziernego szkliwa. Zęby przybierają barwę
od żółtej do brązowej oraz jeszcze ciemniejszą.
- Choroba hemolityczna
noworodków.
- Porfiria wrodzona.
- Ostre choroby
gorączkowe.
Przyczyny
miejscowe:
- Próchnica
zęba. Zęby przybierają barwę żółtawą lub brunatną.
- Miazga w rozpadzie
zgorzelinowym. Korona przybiera barwę szarą.
Dzieje się tak w wyniku rozkładu produktów krwawienia w
kanalikach
zębinowych.
- Martwa miazga w jamie
zęba (po leczeniu kanałowym lub po urazie).
- Niektóre
leki i materiały stosowane do wypełnień kanałów korzeniowych.
- Urazowe uszkodzenie
zawiązków zębów. Przebarwienie zębów
stałych głównie siekaczy. Niesymetryczne rozmieszczenie
zmian.
Czy
wybielać zęby?
Jeżeli odczuwamy taką
potrzebę - tak. Przebarwień powierzchniowych
można pozbyć się w gabinecie stomatologicznym, gdzie lekarz lub
higienistka stomatologiczna przy pomocy narzędzi ręcznych, gumek
szczoteczek i past polerujących, ultradźwięków i piaskarki
podczas
jednej wizyty może usunąć kamień i osad nazębny.
Osobnym zagadnieniem jest
wybielanie zębów, polegające na zmianie
ich rzeczywistej barwy i stopnia odbijania światła. Metody i preparaty
dopuszczone do użytku są w
pełni bezpieczne. Nie niszczą struktury
szkliwa, czy zębiny. Udowodniono, że 6-cio godzinny kontakt zęba z
preparatem wybielającym jest porównywalny z 3 minutowym
kontaktem zęba
z napojem typu cola.
Poza chęcią poprawy
naturalnego koloru zębów istnieją rzeczywiste
powody, dla których zabieg wybielania może mieć wpływ na
sukces lub
niepowodzenie w życiu osobistym lub zawodowym. Zmiana koloru może
poprawić pewność siebie oraz poczucie własnej wartości. Odmłodzenie
własnego wyglądu uzyskane po zabiegu wybielania jest często powodem
wybielania przed szczególnymi okazjami, jak ślub czy rozmowa
kwalifikacyjna.
Wybielanie
zębów można przeprowadzić prawie u każdej osoby, u
której
pojawiły się zęby stałe. Jednak zaklasyfikowanie do wybielania i
wybór
najlepszej metody może przeprowadzić tylko lekarz stomatolog,
który w zależności do rodzaju i stopnia przebarwień może
zaproponować:
- Profesjonalne
czyszczenie w celu usunięcia zewnętrznych przebarwień spowodowanych
przez barwniki z żywności i tytoniu;
- Stosowanie
wybielającej pasty do zębów pomocnej w usuwaniu
powierzchniowych przebarwień w okresach pomiędzy wizytami u stomatologa;
- Zabiegi wybielania (w
gabinecie dentystycznym lub w domu) w przypadku bardziej uporczywych
przebarwień lub żółknięcia zębów;
- Zastosowanie
licówek porcelanowych lub kompozytu w celu naprawy
nieregularnych lub uszkodzonych zębów albo osiągnięcia
określonych rezultatów.